Για να ξεπεράσουμε οριστικά και με βιώσιμο τρόπο την κρίση πρέπει να τα αλλάξουμε όλα και η παιδεία είναι η δύναμη που θα τροφοδοτήσει αυτή την αλλαγή. Σήμερα είναι πραγματικά εθνική ανάγκη να υπάρξει εθνική στρατηγική στο χώρο της Παιδείας. Η γνώση θα καθορίσει σε έναν ανταγωνιστικό παγκοσμιοποιημένο κόσμο πολύ σημαντικά ζητήματα που μας αγγίζουν άμεσα.Το μεγάλο ζητούμενο ωστόσο, η κατάκτηση της γνώσης δεν αποτελεί στη σύγχρονη πραγματικότητα κυρίως προσωπική επιλογή. Προϋποθέτει ένα σύγχρονο υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικό σύστημα, που θα ανταποκρίνεται στις απαιτητικές συνθήκες του διεθνούς ανταγωνιστικού περιβάλλοντος και θα παρέχει σε όλες και όλους ίσες δυνατότητες και ίσες ευκαιρίες. Σε όλους και όχι μόνο στους πλούσιους και ικανούς. Σε όλους προφανώς ανάλογα με τις δυνατότητες, τις κλίσεις και τις δεξιότητές τους και όχι μόνο στους εξαιρετικά προικισμένους. Για αυτές τις ίσες ευκαιρίες θα αναφερθώ, ίσες ευκαιρίες σε όλους ανεξαρτήτως ηλικίας, τόπος καταγωγής και οικονομική άνεσης.
Διαπιστώνουμε μία αιμορραγία της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα και κυρίως στην περιφέρεια σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση των 15. Υπάρχουν εκατοντάδες παιδιά που υποχρεούνται να σταματήσουν το Γυμνάσιο για οικονομικούς λόγους κυρίως. Οι περιοχές της χώρας που εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά αδικαιολόγητης διακοπής της φοίτησης των μαθητών του Γυμνασίου, είναι η Ροδόπη με 7,7% ,το Ηράκλειο με 7,6%, η Λευκάδα με 7,1%, η Ξάνθη με 7%, η Κέρκυρα με 5,9%, το Λασίθι με 5,5%, η Ηλεία και τα Δωδεκάνησα με 5,2% και ο Πειραιάς με 5%. Οι περιοχές αυτές είτε έχουν χαμηλό δείκτη ευημερίας είτε υψηλή τουριστική ανάπτυξη (νησιώτικη Ελλάδα).Την δεκαετία του '90 η εκπαίδευση ενηλίκων έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή της στη χώρα μας, με τη μορφή Σεμιναρίων για τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας. Με την πάροδο του χρόνου και έπειτα από παλινωδίες δημιουργήθηκαν τα Σχολεία της Δεύτερης Ευκαιρίας που πρόκειται για ένα ευέλικτο καινοτομικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα το οποίο στοχεύει στην καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού των ατόμων που δε διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα και δεξιότητες ώστε να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες της αγοράς εργασίας. Με το πρόγραμμα αυτό παρέχεται η δυνατότητα σε άτομα 18 ετών και άνω που δεν έχουν ολοκληρώσει την εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση να αποκτήσουν απολυτήριο Γυμνασίου και να ενταχθούν ομαλά στην κοινωνική, οικονομική και επαγγελματική ζωή.Πιο συγκεκριμένα, κεντρικοί στόχοι του προγράμματος είναι:
η επανασύνδεση με την εκπαιδευτική διαδικασία ατόμων που έχουν απομακρυνθεί από τη βασική εκπαίδευση η δημιουργία δικτύων συνεργασίας ανάμεσα στο σχολείο, την τοπική κοινωνία, τον επιχειρηματικό κόσμο και την εκπαίδευση.
η επανασύνδεση με την εκπαιδευτική διαδικασία ατόμων που έχουν απομακρυνθεί από τη βασική εκπαίδευση η δημιουργία δικτύων συνεργασίας ανάμεσα στο σχολείο, την τοπική κοινωνία, τον επιχειρηματικό κόσμο και την εκπαίδευση.
Η συνολική διάρκεια του προγράμματος είναι 18 μήνες (Δύο 9μηνα). Σήμερα στην Ελλάδα λειτουργούν 48 Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ).Η επιτυχής ολοκλήρωση της διετούς φοίτησης του εκπαιδευομένου πιστοποιείται με τίτλο ισότιμο με το απολυτήριο του Γυμνασίου.Το πρόγραμμα σπουδών των Σ.Δ.Ε. διαφοροποιείται σημαντικά από τα αντίστοιχα της τυπικής εκπαίδευσης, κυρίως ως προς τις αρχές, το περιεχόμενο, τη διδακτική μεθοδολογία και την αξιολόγηση των εκπαιδευομένων.Στον πυρήνα του προγράμματος σπουδών των Σ.Δ.Ε. τίθενται οι βασικές γνώσεις-δεξιότητες, όπως ορίζονται στο υπόμνημα για τη Δια βίου μάθηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2000). Αυτές είναι η γραφή, η ανάγνωση, οι αριθμητικοί υπολογισμοί, η γνώση μιας ξένης γλώσσας και η χρήση Η/Υ. Η ενίσχυση των εκπαιδευομένων στις παραπάνω δεξιότητες αποτελεί κύριο στόχο του προγράμματος.
Τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας αγκαλιάστηκαν από την κοινωνία και είχαμε περιπτώσεις που λειτούργησαν υποδειγματικά όπως το Σ.Δ.Ε του Βόλου. Ακόμη πολλά Σ.Δ.Ε. λειτούργησαν μέσα σε σωφρονιστικά καταστήματα όπου οι κρατούμενοι είχαν την ευκαιρία για μία νέα αρχή. Ο θεσμός των Σ.Δ.Ε. θα πρέπει να στηριχτεί έμπρακτα από την πολιτεία και να λειτουργήσουν ακόμη περισσότερα σε όλη την επικράτεια. Τα τελευταία χρόνια αντί να αναπτύσσονται συρρικνώνονται. Φέτος ορισμένα σχολεία δεν άνοιξαν καθόλου όχι επειδή δεν υπήρχαν μαθητές αλλά γιατί δεν υπήρχαν καθηγητές. Άλλα που λειτούργησαν ξεκίνησαν Νοέμβριο τα μαθήματα και όχι όλες οι ώρες. Οι ελλείψεις είναι πολλές στη χώρα αλλά η παιδεία έχει προτεραιότητα να θέλουμε η χώρα να έχει παρών και μέλλον. Η Δια Βίου Μάθηση να γίνει πραγματικότητα στη χώρα μας και να καταπολεμηθεί ο κοινωνικός αποκλεισμός των ενηλίκων που έχουν απομακρυνθεί από τη βασική εκπαίδευση και δε διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα και δεξιότητες ώστε να προσαρμοστούν στις σύγχρονες επαγγελματικές απαιτήσεις.Ο στόχος της Ελλάδας του 2010 είναι να ανοίγει σχολεία και όχι να κλείνει Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας.
Στην κοινωνία του μέλλοντος ο Ευρωπαίος πολίτης, μέσω της μάθησης, θα μπορεί να εξασφαλίζει καλύτερη ποιότητα ζωής και να απελευθερώνεται κοινωνικά και προσωπικά. Η οικονομική και κοινωνική πρόοδος εξαρτώνται όλο και περισσότερο από την επένδυση στο κεφάλαιο της σκέψης και της διανόησης, που αποτελεί τη βάση της καινοτομίας και της δημιουργικότητας. Αφού λοιπόν η επένδυση στην εκπαίδευση και στην κατάρτιση είναι το κλειδί για την πρόοδο και την ανάπτυξη, η δυνατότητα πρόσβασης στη γνώση πρέπει να προσφέρεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου